Nu de conferentie nog niet begonnen is de tijd en ruimte om de buurt te verkennen.
Eerst overigens een stevig telefoongesprek met de autoverhuur over het ontbreken van het voedingskabeltje voor de GPS. Toch lastig als dat toch al slecht functionerende ding er plotseling mee stopt terwijl je in het donker je motel probeert te vinden.Na enig soebatten toestemming een kabeltje te kopen. Mooie gelegenheid om de lokale winkelstand te onderzoeken. Veel kleine winkelcentra met de onvermijdelijke Pharmacy, de liquorstores en Action-achtige winkels. Verder eettenten,soms 24 uur open. Begrijpelijk dat veel Amerikanen dik zijn maar onbegrijpelijk dat al die tenten economisch ook kunnen bestaan. Naast de gebruikelijk hamburgertenten redelijk wat exotische varianten (Grieks, Mexicaans etc.)
Opvallend is de snelheid waarmee Amerikanen eten.Terwijl ik nog peinzend over het voorgerecht gebogen zit zijn zij al door de appetizers, de entrees en nagenoeg het hoofdgerecht heen. Het bedienend personeeel bestookt je met vragen over je welbevinden, de kwaliteit van de maaltijd en dringt voortdurend aan op het bijvullen van het glas. De vraag om koffie leidt onontkoombaar tot de presentatie van de rekening.
In de cafe-achtige eettenten is het een hels lawaai. Mee vanwege de aanwezige televisies die overstemd moeten worden lijkt het of se stuk-voor-stuk worden bevolkt door vrijgezellenparties. Het Rembrandstplein is er niets bij.
De afgelopen drie dagen steeds aan het einde van de middag naar Huntington Beach voor de broodnodige beweging. Parkeer de auto drie kilometer ten zuiden en loop naar het centrum.
Huntington Beach afficheert zichzelf als de SurfCity van de USA en doet veel moeite om die naam ook waar te maken.
Kilometerslange boulevard met sublieme voorzieningen. Waarom kunnen wij dat in Nederland niet terwijl de term boulevard toch een verbastering is van het Nederlandse woord 'bolwerk'?
Hier winkeltjes, vuurplaatsen op het strand waar tientallen mensen gebruik van maken, talloze douches en openbare toiletten met papier maar zonder toezicht.
Toch netjes en tot 's avonds negen uur open.
Parkeerterreinen waar je voor 15 $ de hele dag parkeert en aparte stukken voor campers. Daar kom ik,als enthousiaste camperaar,later op terug.
Maar overigens niet alleen gelopen, op het strand gezeten (lezend in Freedom van Jonathan Frantzen)en gegeten maar ook een eerste bezoek aan Tiger Woods Learning Center, broedplaats van nieuw (zwart)golftalent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten