De tweede dag of eigenlijk de derde

Door die aardige gewoonte van een preconference is het dus eigenlijk de derde dag maar officieel de tweede. Inmiddels is alles en iedereen op volle sterkte aanwezig. Dat geldt zowel voor de bezoekers,de mensen van Educause als de mensen van het Anaheim Convention Center. Vooral de laatste groep verdient vermelding.
Nog voordat je je auto hebt geparkeerd ben je al door vier mensen begroet, de weg gewezen en 'a good day' gewenst. Volgens mij rijden ze elke ochtend met een bus (wellicht zelfs een paar bussen) de lokale verzorgingshuizen langs om pensionades op te pikken.Vermeld het nu als iets grappigs maar als er een economische noodzaak onder ligt heeft het ook iets triests. Het humeur van de betrokkenen zelf heeft het in ieder geval niet aangetast want de vriendelijkheid slaat je tegemoet.

Distance vs. distributed education. Bringing the campus to the student.
Neils Gershenfeld, Director Center for Bits and Atoms, MIT Media Lab, Boston.

Niet zo'n begenadigd spreker als gisteren Gary Hamel. Maarde boodschap is er niet minder belangrijk om.
Een heel 'gelaagd' verhaal dat start bij het fascinerende idee dat je van materie 'bits' kunt maken en die elders weer kunt omzetten in materie. Eigenlijk wat bijvoorbeeld scannen doet. Maakt van iets fysieks bits die je verzendt en elders maakt iemand van die 'bits' weer iets fysieks.
Hij heeft dan alleen over grotere dingen; stoelen, machines etc.
Tweede laag is die van de zogenaamde 'Fablabs', kleine werkplaatsen met computers waar dat principe in praktijk wordt gebracht. Verspreid over de wereld is een aantal van die Fablabs. Zo ook bij de Waag in Amsterdam.
(Elk ROC zou er eigenlijk een moeten hebben!)
Die Fablabs werken samen en wisselen kennis uit.
Daarmee zijn we bij de derde laag van zijn verhaal. Ging 'distance learning' uit van de gedachte dat op een centrale plaats kennis zit die verspreid en/of opgehaald kan worden bij 'Distributed learning' zit die kennis op allerlei plekken en dus niet meer geconcentreerd.
Daarmee schetst hij een beeld dat we ook tegenkomen in een boek als "We think" van Charles Leadbeater en de beweging rond het "Invisible College"

Doet overigens ook weer een beetje denken aan Ivan Illich "Deschooling society".

Binnen zijn verhaal maakt hij ook nog een opmerking over voorlopers in de school: "Innovative people are strange. They don't behave." Dan wel in de ogen van anderen!

Hij zegt ook nog behartigenswaardige dingen over het beroepsonderwijs:

- Er is steeds meer behoefte aan mensen met broad middle skills, vakemensen dus;
- Maar dan wel met een stuk algemene vorming als taal, rekenen en sociale
vaardigheden;
- Vroeger werd een behaald diploma beroepsonderwijs gezien als een eenmalig ticket
dat toegang gaf tot de middle class. Nu vereist die positie en het behoud daarvan
een leven lang leren.

Deze man verdient toch ook een fotootje!